Drukuj

Stosownie do przyjętych założeń teoretycznych konstruowano odpowiednie narzędzia diagnozowania tej relacji. Aktualnie podstawowymi narzędziami diagnozy są kwestionariusze konfliktu Praca–Rodzina uzupełniane późniejszymi narzędziami nt. ubogacania rodzina–praca. Wiele podejść koncentruje się przy tym przede wszystkim na statycznym ujęciu relacji praca–rodzina, podkreślając nieuchronności konfliktu ról. Opisują one intensywność konfliktu/ów oraz możliwości pozytywnego wpływania pracy na rodzinę (i odwrotnie).

Zyskujące w ostatnim czasie na popularności koncepcyjne modele wzbogacania pracy i rodziny zakładają, że obie sfery życia nie muszą sobie przeszkadzać, ale mogą wpływać na siebie pozytywnie. W dalszym jednak ciągu podejścia diagnostyczne bazujące na tych koncepcjach w niewielkim stopniu uwzględniają dynamikę procesów dostosowawczych, mających charakter zarówno intrapsychiczny jak i interpersonalny.

Dostrzeżone braki oraz niedoskonałości istniejących podejść diagnostycznych potwierdzone zostały w trakcie realizacji projektu Family Balance Coaching – psychospołeczne wsparcie rodzin poszukujących balansu między życiem zawodowym i rodzinnym, którego celem było wypracowanie metodyki interwencji coachingowej ukierunkowanej na dynamiczne i proaktywne budowanie równowagi między pracą a rodziną. Zauważono, że istniejące podejścia oraz propozycje do takiego dynamicznego i zmiennego projektowania interwencji nadają się w bardzo ograniczony sposób. Stało się to inspiracją do prowadzenia dalszych, pogłębionych poszukiwań oraz prac koncepcyjnych, których zwieńczeniem stała się realizacja projektu Innowacyjne narzędzie diagnozy indywidualnych kompetencji równoważenia życia zawodowego i rodzinnego, mającego na celu stworzenie podejścia diagnostycznego pozwalającego na ujęcie cyklicznego, procesowego charakteru relacji miedzy pracą a życiem rodzinnym.

Proponowane całkowicie nowe podejście odchodzi od szukania wyznaczników konfliktowych, w kierunku poszukiwania obszarów kompetencyjnych pozwalających na budowanie indywidualnych strategii radzenia sobie z opisywaną sytuacją. Szuka możliwości integrowania różnych perspektyw postrzegania problemu w dynamicznym, silnie osadzonym w realiach dnia codziennego modelu postępowania diagnostycznego, mogącego wspierać planowanie i projektowanie interwencji, ze szczególnym uwzględnieniem metodyki poradnictwa coachingowego.